امور مالی و سرمایه گذاری: دستیابی به بازده

محتوا

• بحران های عملکرد و اعتبار
• برای رسیدن به عملکرد و مالی تقلب
• سرمایه گذاران نهادی
• تأثیر بر قیمت اوراق قرضه
• رفتار غیر منتظره

دستیابی به بازده عبارتی است که معمولاً در امور مالی و سرمایه گذاری به کار می رود. به طور دقیق و از باریک ترین مفهوم آن ، این عبارت وضعیتی را توصیف می کند که در آن یک سرمایه گذار به دنبال بازده بالاتر در سرمایه گذاری های خود است.

بطور خاص و متداول تر ، این عبارت در موقعیت هایی اعمال می شود كه در آن سرمایه گذار بدون در نظر گرفتن ریسك اضافه شده ای كه معمولاً در نتیجه متحمل شده است ، بازده بیشتری را دنبال می كند. در واقع ، سرمایه گذاران که به شدت به عملکرد خود می رسند ، اغلب به جای تبدیل شدن به دوست داشتن ریسک در انتخاب های خود ، خواه آگاهانه یا نه ، بر خلاف ریسک عادی نشان می دهند.

بحران های عملکرد و اعتبار

بحران مالی سال 2007 تا 2008 جدیدترین نمونه از فروپاشی بازار است که تا حدودی با دستیابی گسترده به سود حاصل می شود. سرمایه گذاران از جان گذشته برای بازده بالاتر پیشنهاد تا ارزش اوراق بهادار وام مسکن به سطوح با خطر بازپرداخت مربوط به خود ناسازگار است. هنگامی که وام های پشت این ابزار به عقب افتادگی یا پیش فرض رفت ، ارزش های آنها خراب شد.

یک بحران عمومی در مورد اعتماد به نفس سرمایه گذاران به وجود آمده و باعث افت شدید ارزش سایر اوراق بهادار و عدم موفقیت یا عدم موفقیت بسیاری از بنگاه های پیشرو بانکی و اوراق بهادار شده است.

برای رسیدن به عملکرد و مالی تقلب

سرمایه گذاران که به شدت به عملکرد خود دست می یابند از جمله مستعد تبدیل شدن به قربانی کلاهبرداری و طرح های مالی هستند. در واقع ، بسیاری از موارد عالی در تاریخ مالی کلاهبرداری و کلاهبرداری عاملان را درگیر می کند ، معروف ترین چارلز پونزی و برنارد مادوف ، که به طور خاص افرادی را هدف قرار می دادند که ناامید شده بودند و می توانستند به میزان بازده بیشتری روی پول خود داشته باشند ، از فرصت های سرمایه گذاری متعارف ناراضی بودند.

سرمایه گذاران نهادی

در یک محیط کم بهره مانند مواردی که پس از بحران های مالی و اعتباری سال 2007 تا 2008 وجود داشته است ، بسیاری از سرمایه گذاران نهادی مانند شرکت های بیمه و صندوق های بازنشستگی با مزایای تعریف شده ، تحت فشار قرار گرفته اند تا بتوانند عملکرد خود را به دست آورند . این بازده های پایین به میزان زیادی ناشی از اقدامات فدرال رزرو و سایر بانک های مرکزی در سراسر جهان برای تحریک اقتصادشان در اثر بحران مالی 2007 تا 2008 است.

شرکت های بیمه و صندوق های بازنشستگی در این باره احساس می کنند که برای تولید بازده لازم برای تحقق تعهدات خود ، ریسک بیشتری را به عهده دارند. نتیجه ، افزایش عمومی ریسک در سیستم مالی است.

تأثیر بر قیمت اوراق قرضه

شرکت های بیمه و صندوق های بازنشستگی خریداران عمده از بدهی های شرکت های بزرگ و خارجی می باشد و به این ترتیب منابع قابل توجهی از بودجه را برای این نهاد هستند. بنابراین تصمیمات خرید این سرمایه گذاران نهادی پیامدهای عمده ای بر عرضه و قیمت اعتبار دارد. اثرات رسیدن به خود را برای عملکرد در قیمت گذاری از مسائل جدید از بدهی و در قیمت گذاری از این ابزار مشابه در بازار ثانویه دیده می شود.

به طور خلاصه ، وقتی این سرمایه گذاران بزرگ نهادی به طور فعال در حال دستیابی به بازده هستند ، قیمت اوراق بهادار ریسک پذیر پیشنهاد می کنند و بنابراین در واقع نرخ بهره را که وام گیرندگان ریسک پذیر باید کاهش دهند ، کاهش می دهند.

رفتار غیر منتظره

محققان دانشگاهی دریافتند که دستیابی به عملکرد در هنگام گسترش اقتصادی هنگامی که بازده اوراق قرضه به هر حال افزایش می یابد ، پرخاشگرانه و آشکار است. جالبتر از همه ، این رفتار در شرکت های بیمه ای که با الزامات سرمایه نظارتی بیشتری روبرو هستند ، آشکارتر است.

یکی دیگر از یافته های ضد شهود محققان این است که مقررات طراحی شده برای کاهش رفتارهای پرخطر سرمایه گذاری از طرف شرکتهای بیمه در واقع باعث افزایش عملکرد می شوند. نکته اصلی این یافته این است که حتی اگر ظاهراً پیچیده ترین طرح های سنجش ریسک ، ناقص باشد ، اگرچه اساساً ناقص نیستند.