CRM: مدیریت منابع خدمه
محتوا
Crew Resource Management ، همچنین به عنوان مدیریت منابع کاکپیت یا CRM شناخته می شود ، یک مفهوم مدیریت کابین خلبان است که شامل استفاده کامل از خلبان از کلیه منابع موجود ، چه در داخل و چه در خارج از کابین خلبان است.
تاریخ
مدیریت منابع خدمه در اواخر دهه 1970 در پاسخ به تحقیقات تحقیقات حوادث ناسا پدید آمد. تحقیقاتی که ناسا در آن زمان انجام داده بود متمرکز بر عنصر خطای انسانی درگیر در حوادث هواپیما با چند خدمه بود. محققان ناسا دریافتند که نواقص در مهارت های ارتباطات بین فردی ، تصمیم گیری و رهبری در کابین خلبان اصلی ترین علل بروز حوادث مختلف است ، بنابراین آنها برنامه ای را برای تشویق کار گروهی و مدیریت منابع تهیه کردند.
در دهه 1970 ، بیشتر تمرکز CRM بر رابطه خلبان / کوپلوت بود. به نظر می رسید برخی از کاپیتان های هواپیمایی وجود دارند که خیلی کم به همدستان خود فکر می کنند. همچنین بسیاری از مأموران اول وجود داشتند كه احساس نمی كردند وقتی با اقدامات او موافق نبودند ، می توانند در مقابل كاپیتان خود بایستند. کاپیتان ها روی پایه قرار می گرفتند و خلبانان فرومایه احساس می کردند که بی احترامی است که از آنها سؤال شود.این امر باعث ایجاد فضایی در محیط کار شد که برای کار تیمی مساعد نبود و منجر به بروز حوادث زیادی شد. هدف CRM در این زمان بدست آوردن محیطی با احترام مساوی ، کار تیمی و همکاری برای ایمن سازی رسالت پرواز بود.
مدلهای CRM بعداً از آموزه های مشابه پیروی می کنند ، اما همچنین مهارت تصمیم گیری بهتری دارند. مدیریت خطا به کانون ماژولهای آموزش CRM دیررس تبدیل شده است. آمار ایمنی بیانگر این است که انسان منبع اصلی خطا است. بنابراین ، خلبانان باید یاد بگیرند که خطاهای احتمالی را تشخیص دهند و خطاهای کنترل را در هنگام بروز آن تشخیص دهند.
اخیراً ، CRM در تدریس استراتژی های مدیریت ریسک خلبانان ، با تمرکز بر مدیریت بار کار ، شناخت نگرش ها یا الگوهای خطرناک ، حفظ آگاهی موقعیتی و برقراری ارتباط موثر به منظور کارآمد و ایمن در همه جنبه های پرواز ، تکامل یافته است.
امروز ، CRM یک بخش اساسی از هرگونه آموزش گروه پرواز و دانش مهمی در حرفه خلبانی هواپیمایی است. کلیه خلبانان حرفه ای در CRM آموزش دیده اند ، و تمرکز بر روی مفاهیم خاص مانند تصمیم گیری هوانوردی ، مدیریت ریسک ، رهبری و مدیریت خطا باقی مانده است.
مفاهیم
- تصمیم گیری: کلیه خلبان ها هنگام تصمیم گیری در تصمیم گیری ها شرکت می کنند. اینکه آنها تصمیم درستی بگیرند یا خیر ، بستگی به این دارد که چه اطلاعاتی در دستشان باشد. CRM به خلبانان می آموزد که هنگام تصمیم گیری از تمام منابع موجود استفاده کنند و به تنهایی این کار را انجام ندهند. خلبانان می توانند از کمک سایر خدمه ، نگهبانان پرواز ، ATC ، گزارش وضعیت هواشناسی استفاده کنند و این روزها حتی می توانند با بخش تعمیر و نگهداری خود از طریق تلفن یا رادیو تماس بگیرند. CRM به خلبانان می آموزد که به جای ترس یا تحریک ، آرام و مناسب رفتار کنند. وقتی لازم است تصمیم گیری شود خلبانان باید نگرش های خطرناک خود را که ممکن است در تصمیم گیری خوب اختلال ایجاد کند تشخیص دهند و ریسک را به طور مناسب مدیریت کنند.
- مدیریت ریسک: اکنون به خلبانان آموزش داده می شود که تنها راه جلوگیری از خطرات ناشی از پرواز ، مدیریت صحیح آنهاست. این شامل شناختن خطرات است. خلبانان با دانستن اینکه خطر شخصی مانند خستگی ، بیماری یا استرس را برای کار با آنها دارند ، خطر را کنترل می کنند. علاوه بر این ، خطرات زیست محیطی مانند هواشناسی یا سیاست های عملیاتی نیز وجود دارد. خطرات عملکردی بر اساس بارگیری هواپیما ، در صورت مرطوب بودن باند و غیره وجود دارد. خلبانان نمی توانند این خطرات را کنترل کنند ، اما می توانند با دانستن محدودیت های خود ، محدودیت های هواپیما ، محدودیت های شرکت و غیره نتیجه را مدیریت کنند.
- رهبری: یافتن یک رهبر خوب دشوار است ، اما CRM می تواند به خلبانان آموزش دهد تا ویژگی های خوب و بد رهبری را بشناسند ، که می توانند به ترتیب از آنها استفاده کنند یا از آنها اجتناب کنند.
خلبانان منفرد (SRM)
طولی نکشید که بازیکنان صنعت متوجه شوند که در واقع مزایایی برای آموزش CRM در یک محیط خدمه وجود دارد. نکته بارز بعدی ، اجرای همان مفاهیم در جای دیگر بود. بسیاری از مفاهیم ارائه شده در CRM نیز اثبات می کنند که برای عملیات تک خلبان کار می کنند. مدیریت منابع تک خلبان (SRM) اکنون وارد صنعت هواپیماهای سبک شده است و ابزاری برای آموزش ارزشمند برای عملیات های خلبانی IFR به صورت خلبان است.
مزایا و مضراتی در عملیات تک خلبان وجود دارد. اول ، به عنوان تنها سرنشین کابین خلبان ، یک خلبان تنها کسی را ندارد که با آن مشاجره کند. آنها همچنین هیچ کس را برای گزاف گویی ایده ها و کسی برای کمک به شرایط اضطراری ندارند. خلبانان مجرد باید در جای دیگر به دنبال منابع باشند و باید بدانند که چگونه این کار را بطور مؤثر و بدون از دست دادن آگاهی موقعیتی انجام دهند ، خصوصاً با پیشرفت های فناوری که اخیراً فراوان بوده است. این دستگاه های کابین خلبان مدرن در هواپیماهای پیشرفته فناوری (TAA) برای خلبانان مجرد در شرایط IFR می توانند بسیار مفید باشند ، اما تنها در صورت یادگیری نحوه استفاده از تجهیزات.
