فیزیوتراپی چه کاری انجام می دهد؟

ویدیو: TV 221: low back pain exercises part 2 تمرین های فیزیوتراپی برای کمردرد

محتوا

وظایف و مسئولیت های فیزیوتراپی
حقوق و دستمزد فیزیوتراپی
آموزش ، آموزش و گواهینامه
مهارت ها و شایستگی های فیزیوتراپی
چشم انداز شغلی
محیط کار
برنامه کاری
چگونه شغل پیدا کنیم
مقایسه مشاغل مشابه

فیزیوتراپی ها به افرادی که در تصادفات بوده اند ، کمک کرده اند که دچار آسیب دیدگی ورزشی یا شغلی شده اند یا شرایطی مانند کمردرد ، آرتروز ، بیماری قلبی و فلج مغزی را تجربه می کنند. آنها از تکنیک های مختلفی از جمله تمرین ها و حرکات موضعی مفاصل و ماهیچه ها برای ترمیم عملکرد ، بهبود تحرک ، تسکین درد و جلوگیری یا محدود کردن ناتوانی های جسمی دائمی در بیماران خود استفاده می کنند.

فیزیوتراپی (PT) بر دستیاران فیزیوتراپی و دستیاران فیزیوتراپی نظارت دارد و به همراه آنها اعضای تیمی هستند که پزشکان ، کاردرمانی ها و آسیب شناسان گفتار را نیز شامل می شوند.

وظایف و مسئولیت های فیزیوتراپی

این کار به طور کلی به توانایی انجام کارهای زیر نیاز دارد:

مراقبت مستقیم از بیمار تحت مجوز پزشک.
برنامه های درمانی را ایجاد و به روز کنید.
قدرت و انعطاف پذیری بیماران را تست و اندازه گیری کنید.
در مورد مراقبت و معالجه بیماران با بیماران ، اعضای خانواده ، پزشکان و سایر متخصصان پزشکی مشورت و مشورت کنید.
مستندات لازم را در صورت لزوم تکمیل کنید.
دستیاران فیزیوتراپی و دستیاران فیزیوتراپی را نظارت کنید.

نوع مراقبت از یک فیزیوتراپی توسط نیازهای بیماران خاص تعیین می شود. برخی از PT ها تخصص هایی مانند بیماران قلبی ، دهلیزی یا کودکان را توسعه می دهند. فیزیوتراپی ها همچنین ممکن است برنامه هایی تهیه کنند که بیماران را ترغیب به شیوه زندگی کلی سالم تر کند.

حقوق و دستمزد فیزیوتراپی

حقوق یک فیزیوتراپی با توجه به منطقه جغرافیایی ، تخصص و تعداد سالهای کار متفاوت است. دستمزد ساعتی بر اساس هفته کاری 40 ساعته انجام می شود.

حقوق سالانه متوسط: 87،930 دلار (42.27 دلار در ساعت)
حقوق سالانه 10٪ برتر: بیش از 123،350 دلار (59.30 دلار در ساعت)
حقوق سالانه پایین 10٪: کمتر از 60،390 دلار (29.03 دلار در ساعت)

منبع: دفتر آمار آمریكا آمریكا ، 2018

آموزش ، آموزش و گواهینامه

فیزیوتراپی های مشتاق باید از یک برنامه آموزشی فیزیوتراپی با مدرک دکترای فیزیوتراپی (DPT) فارغ التحصیل شوند. داوطلبان آن مدرک عموما دارای مدرک لیسانس در یک رشته مرتبط هستند و به طور معمول سه سال برای به دست آوردن DPT می گیرند. برخی مدارس یک برنامه شش یا هفت ساله ارائه می دهند که در آن دانش آموزان هم لیسانس دارند و هم DPT.

مجوز: همه ایالات ایالات متحده نیاز به مجوز از فیزیوتراپی دارند. آنها باید امتحان ملی فیزیوتراپی را که توسط فدراسیون هیئت های فیزیوتراپی (FSBPT) اداره می شود ، بگذرانند.
اقامتگاه ها و بورس های تحصیلی: PTs ممکن است ورود به یک برنامه اقامت بالینی را انتخاب کنند که در آن آنها آموزش های تخصصی دریافت کرده و در یک زمینه خاص از تجربه تجربه کسب کنند. آنها همچنین می توانند در همان تخصص به دنبال بورس تحصیلی بروند. هیئت علمی فیزیوتراپی اقامت و آموزش بورس تحصیلی ، که اعتبارات اقامت و برنامه های کمک هزینه تحصیلی را نیز اعتبار دارد ، دایرکتوری این برنامه ها را که براساس حوزه تخصص ذکر شده است ، در وب سایت خود ارائه می دهد.
ادامه تحصیل: PT ها برای حفظ مجوز خود باید در کلاس های آموزش مداوم شرکت کنند و در کارگاه های آموزشی شرکت کنند. شرایط خاص بسته به ایالت متفاوت است. لیستی از مقامات مجوز دولتی را در وب سایت FSBPT پیدا کنید.

مهارت ها و شایستگی های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی های موفق باید مهارت و ویژگی های زیر را برای انجام کار خود با موفقیت انجام دهند:

گوش دادن فعال: آنها باید بتوانند به سؤالات و نگرانی های بیماران در مورد معالجه خود با دقت گوش دهند.
ارتباط کلامی: بیماران باید بتوانند دستورالعملهای خود را برای موفقیت در درمان درک کنند.
جهت گیری خدمات: موفقیت در هر حرفه درمانی نیاز به تمایل شدید برای کمک به مردم دارد.
قدرت فیزیکی: برای دستکاری بدن بیماران و جابجایی آنها باید از نظر جسمی قوی باشند.

امتحان کنید تا دریابید که آیا این شغل برای شما مناسب است یا خیر.

چشم انداز شغلی

طبق آمار دفتر آمار کار (BLS) ، تعداد مشاغل فیزیوتراپیست از سال 2016 تا 2026 28 درصد رشد خواهد کرد. این بسیار سریعتر از میانگین برای همه مشاغل است.

BLS تعداد زیادی از بومرهای پیری را که به درمان های فیزیکی و افزایش شیوع دیابت و چاقی نیاز دارند ، ذکر می کند که باعث می شود بیماران به دنبال کمک به حفظ تحرک خود باشند.

محیط کار

فیزیوتراپی ها می توانند در روش های PT ، بیمارستان ها ، خانه های سالمندان و مراکز توانبخشی فعالیت کنند. BLS خاطرنشان می کند که فیزیوتراپی ها بخش اعظم وقت خود را روی پاهای خود می گذرانند. آنها در برابر صدمات کمر آسیب پذیر هستند ، بنابراین باید در استفاده از تکنیک های مناسب هنگام بلند کردن و حرکت بیماران مراقب باشید.