خستگی پرواز توسط خلبانان
محتوا
سالهاست که خستگی خلبانان یک مسئله واقعی بوده است. خلبانان هواپیمایی ، و همچنین خلبانان باری ، شرکتی و چارتر ، همه در هنگام کار می توانند با خستگی مواجه شوند. در حالی که خستگی خلبان می تواند معمول و نادیده گرفته شود ، تهدیدی بسیار نگران کننده برای ایمنی حمل و نقل هوایی محسوب می شود و باید جدی گرفته شود.
سابقه طولانی در بحث بین آژانس های نظارتی ، خلبانان هواپیمایی و اتحادیه ها و اپراتورهای هواپیما درباره موضوع خستگی خلبان وجود دارد. امروز ، این موضوع همچنان مورد بحث است زیرا صنعت سعی می کند راه حل مشترکی برای کاهش خطرات ناشی از خستگی پیدا کند.
مشکل خستگی خلبان
خستگی خلبان از ابتدای سفر هوایی یک مشکل واقعی بوده است. چارلز لیندبرگ برای بیدار ماندن در پرواز رکوردشکن 33.5 ساعته خود از اتمسفر آتلانتیک 33.5 ساعته از نیویورک به پاریس با روح سنت لوئیس. خلبانان مسافت طولانی از خوابیدن در كنترل خبر داده اند. خلبانان باری که شبانه پرواز می کنند با چالش کشیدن ساعت داخلی طبیعی بدن دچار خستگی می شوند.
پرواز لیندبرگ مثال بزرگی را برای مسئله واقعی امروز ارائه می دهد - خستگی یک ریسک قابل قبول است و به آن اعتبار کافی داده نمی شود. لیندبرگ بدون اینکه بخوابد از نیویورک به پاریس پرواز کرد. به همین ترتیب ، خلبانان ، امروز همواره با پرواز خسته شده پرواز می کنند.
اگر از یک خلبان معمولی سؤال کنید که خوابش شب قبل از پرواز چقدر خوابیده است ، احتمالاً با یک آمریکایی معمولی برابر است ، یعنی حدود شش ساعت و نیم. اگر یک میز کار داشته باشید ، ممکن است خواب قابل قبولی باشد.
اما فشارهای اضافی روزانه 10 ساعته خلبانان ، رفت و آمدهای طولانی ، پروازهای طولانی ، رژیمهای غذایی وحشتناک فرودگاه ، چمدانهای طولانی در سالنهای فرودگاه و احتمالاً جت تاخیر باعث افزایش خطرات عملیاتی برای خلبانان می شود.
یک چیز دیگر: خلبانان ، مانند هر کس دیگری ، با شرایط خانوادگی بی نظیری ، استرس مالی و سایر استرسهای زندگی در خارج از کار روبرو هستند. به طور کلی ، خلبان متوسط شما هنگام کنترل می تواند از نظر جسمی ، روحی و عاطفی خسته شود. با گذشت زمان ، هواپیما بدون هیچ حادثه ای پیاده می شود و به زمین می خورد ، و این خستگی را به یک خطر قابل قبول از نظر اجتماعی در جهان حمل و نقل تبدیل می کند.
علل
بدیهی است که خستگی ناشی از کمبود خواب است. اما این همیشه ساده نیست. این می تواند به صورت حاد ظاهر شود ، مانند بعد از اینکه یک دونده یک ماراتن را تمام کند یا با گذشت زمان ، که ممکن است ما فرسودگی آن را بدانیم. در اینجا برخی از دلایل خاص خستگی ذکر شده است:
- کمبود خواب با کیفیت
- اختلالات خواب
- وقفه در ریتم شبانه روزی
- استرس روحی یا عاطفی (مانند مشکلات خانوادگی ، اضطراب ، یا بررسی فشارهای رانندگی)
- ورزش بدنی ، مانند ورزش سنگین
- سلامتی ضعیف ، از جمله کم آبی یا رژیم غذایی ضعیف
به طور خاص ، خستگی در خلبانان می تواند ایجاد یا تقویت شود موارد زیر:
- رفت و آمد: برخی از خلبانان روزانه 2-3 ساعت زودتر از سایرین برای رفت و آمد به محل کار خود شروع می کنند. برخی مجبورند مسافت طولانی تا فرودگاه را طی کنند. هرچند بیشتر اوقات ، مسافرت یک خلبان به این دلیل است که به هیچ وجه در نزدیکی پایگاه منزل خود زندگی نمی کند و باید از فرودگاه دیگری پرواز کند و ساعت ها به ابتدای روز اضافه می کند.
- چیدمان در فرودگاه ها: بعضی اوقات خلبانان 12 ساعت اقامت خود را در فرودگاه دارند ، جایی که منظور آنها استراحت است. در عوض ، برخی تصمیم می گیرند که نخوابند ، یا در غیر این صورت نمی توانند بخوابند. آنها تلویزیون را تماشا می کنند ، ایمیل را چک می کنند ، یا با دوستان قدیمی ارتباط برقرار می کنند و ممکن است چند ساعت قبل از پرواز بعدی پرواز کنند.
- Jet-lag: آشکارتر با خلبانان مسافت طولانی ، جت لگ می تواند یک مشکل بزرگ هنگام خستگی خلبانان باشد. بیشتر اپراتورها زمان کافی برای خلبانان را برای تنظیم وضعیت جت تاخیری می دهند ، اما بدن هنگام قطع شدن ریتم شبانه روزی ، فشار روانی را پشت سر می گذارد و خوابیدن خلبانان در هنگام نیاز را دشوار می کند و در صورت نیاز بیدار ماندن برای آنها دشوار است. به.
- پرواز در شب: مخصوصاً خلبانان بار به دلیل عدم تعادل ریتم شبانه روزی طبیعی بدن در هنگام پرواز در مسیری طولانی شبانه با خستگی مقابله می کنند. این امر مخصوصاً برای خلبانانی که برنامه های متفاوتی دارند یا شیفت های متناوب روز و شب صدق می کند صدق می کند.
- وظایف یکنواخت: خلبانانی که روزانه در همان مسیرها در همان مسیرها به همان فرودگاهها پرواز می کنند ، مستعد خستگی بی حوصلگی هستند.
علائم
- خوابیدن
- خمیازه
- حدت بینایی ضعیف
- احساس "لاغر" یا "خواب آلودگی"
- کاهش زمان واکنش
- غلظت کاهش یافته است
اثرات
- کمبود انگیزه
- عملکرد ضعیف کارها
- فراموشی
- داوری ضعیف
- کاهش مهارت های تصمیم گیری ، از جمله تصمیم گیری های بثورات یا اصلاً عدم تصمیم گیری
- خطر نهایی خستگی خلبانان حادثه هواپیما و تلفات احتمالی مانند تصادف Colgan Air است که در اوایل سال 2009 رخ داده است.
چارلز لیندبرگ در مدت نه ساعت از پرواز 33 ساعته در ژورنال خود نوشت: "... هیچ چیزی که زندگی نتواند به آن برسد ، به اندازه خواب مطلوب است." وی ادامه می دهد اثرات زیادی از خستگی در پرواز خود ثبت کرده است ، از جمله خوابیدن با چشمان باز و بیرون آمدن هواپیما از کنترل.
خستگی یک مشکل بسیار واقعی برای خدمه پرواز است. در حالی که FAA و اپراتورهای هواپیمایی می توانند به کاهش خطرات خستگی خلبان از طریق آموزش ، تغییر در محدودیت ساعت پرواز و سایر برنامه های مدیریت خستگی کمک کنند ، مسئولیت نهایی مدیریت خستگی بر عهده خود خلبانان است.
