تاریخچه لژیون آمریکایی و جانبازان جنگهای خارجی
محتوا
جانبازان جنگهای خارجی (VFW) و سازمانهای آمریکایی لژیون دو انجمن جانبازان "شناخته شده" برای جانبازان ارتش آمریكا هستند. آنها بیش از 100 سال است که نه تنها برای جانبازان بلکه برای جامعه به طور کلی چیزهای خوبی انجام داده اند.
پس از خدمت شایسته در ارتش ، به عنوان جانباز طبقه بندی می شوید. جانباز بودن ، قدرت خود را دارد که بازنشسته شوید یا نه. دسترسی آسان به وام مسکن ، مزایای آموزش و پرورش ، برنامه های بیمه گروه جانبازان و بسیاری از سازمان های دیگر این امکان را برای بازگشت جانباز بهتر به جامعه مدنی فراهم می کند.
لژیون آمریکایی
لژیون آمریکایی (که بعضاً از آن به عنوان "لژیون" یاد می شود) پس از جنگ جهانی اول به عنوان گروهی از بیست افسر که در نیروهای اعزامی آمریکا (AEF) در فرانسه خدمت می کردند ، آغاز شد. دفتر مرکزی AEF از این افسران خواسته بود تا ایده هایی در مورد چگونگی بهبود روحیه سربازان ارائه دهند. یکی از افسران ، سرهنگ دوم تئودور روزولت ، جونیور (پسر ارشد رئیس جمهور 26) ، پیشنهاد تشکیلاتی از جانبازان را مطرح کرد. در فوریه 1919 ، این گروه کمیته موقت تشکیل داد و چند صد افسر را انتخاب کرد که دارای اعتماد به نفس و احترام کل ارتش بودند. در ماه بعد ، حدود 1000 افسر و افراد ثبت نام شده در اولین جلسه سازمانی موسوم به هیئت پاریس شرکت کردند. در این جلسه ، این گروه یک قانون اساسی موقت و با نام "لژیون آمریکایی" به تصویب رساند.
لژیون آمریکایی در سال 1919 توسط کنگره منوط به عنوان یک سازمان جانباز وطن پرست ، با کمک همدردی جنگ شد و اولین پست لژیون آمریکایی در ایالات متحده ، ژنرال جان جوزف پرشینگ پست شماره 1 در واشنگتن دی سی بود که در 7 مارس 1919 سازماندهی شد از آن زمان ، لژیون آمریکایی از گروهی از جانبازان خسته از جنگ جهانی اول به یکی از تأثیرگذارترین گروه های غیرانتفاعی در ایالات متحده تبدیل شده است - لژیون آمریکایی یک سازمان خدمات اجتماعی است که اکنون بیش از 2.4 میلیون نفر در آن فعالیت می کنند. 14000 پست در سراسر جهان. این پست ها در 55 بخش برگزار می شود: هر یک برای 50 ایالت ، به همراه ناحیه کلمبیا ، پورتوریکو ، فرانسه ، مکزیک و فیلیپین.
صلاحیت عضویت در لژیون آمریکایی محدود به جانبازان و کارمندان فعلی مرخص شده با ارتش و نیروی دریایی ، تفنگداران دریایی ، گارد ساحلی یا نیروی هوایی ایالات متحده است که حداقل در طی هر دوره زیر حداقل یک روز وظیفه فعال داشته اند:
- جنگ جهانی اول: 6 آوریل 1917 ، تا 11 نوامبر 1918
- جنگ جهانی دوم: 7 دسامبر 1941 ، تا 31 دسامبر 1946 (به جز این که تاریخ واجد شرایط بودن بازرگانان ایالات متحده در تاریخ 7 دسامبر 1941 تا 16 اوت 1945 است)
- جنگ کره: 25 ژوئن 1950 تا 31 ژانویه 1955
- جنگ ویتنام: 28 فوریه 1961 ، تا 7 مه 1975
- 1982 جنگ و عملیات فوریت های خشم لبنان (گرنااد): 24 اوت 1982 ، تا 31 ژوئیه 1984
- عملیات فقط علت (پاناما): 20 دسامبر 1989 تا 31 ژانویه 1990
- جنگ خلیج فارس / جنگ با ترور (سپر صحرایی ، طوفان صحرا ، عملیات پایدار آزادی و عملیات آزادی عراق): 2 آگوست 1990 ، تا امروز
جانبازان جنگهای خارجی
پیشوایان VFW دو گروه جانباز کوچکتر بودند که در سال 1899 شروع به کار کردند تا زمانی که دو سازمان کهنه کار ، جانبازان آمریکایی خدمات خارجی و انجمن ملی ارتش فیلیپین با هم ادغام شدند تا جانبازان جنگهای خارجی را در سال 1914 تشکیل دهند. این اولین گروههای کهنه کار بودند. بعنوان سازمانهای محلی پس از جنگهای اسپانیا آمریكا و قیام فیلیپین برای تأمین حقوق و مزایای جانبازان برای خدمات خود ، زیرا بسیاری از افراد مجروح یا بیمار به خانه رسیده بودند ، تشکیل شدند. در آن روزها ، هیچگونه مراقبت از دولت جانبازان یا مستمری برای بازنشستگان پزشکی وجود نداشت. این سازمان ها به جانبازان این امکان را می داد که با انتقال از میدان جنگ به زندگی عادی ، از یکدیگر مراقبت و کمک کنند.
اولین فصل VFW در کلرادو ، اوهایو و پنسیلوانیا تشکیل شد. از میان سه پست که ادعا می شود اولین است ، سازمان ملی VFW دنور پست را به عنوان اولین نفر تشخیص می دهد. اکنون رسماً است. "VFW Post 1. تا سال 1915 ، عضویت به 5،000 نفر افزایش یافت ؛ تا سال 1936 ، هنگامی که به یک سازمان غیرانتفاعی دارای منشور دولتی تبدیل شد ، عضویت تقریباً 200000 نفر بود. امروز ، عضویت در حدود 1.4 میلیون نفر است. در VFWs از 1.8 میلیون در سال 2004 کاهش یافته است).
برای عضویت در VFW ، فرد باید یک شهروند آمریکایی یا ملیتی باشد که دارای مرخصی افتخاری از ارتش ایالات متحده است یا در حال حاضر در ارتش ایالات متحده ، سپاه دریایی ، نیروی دریایی ، نیروی هوایی یا گارد ساحلی خدمت می کند. عضویت همچنین به یک خدمت نظامی در خارج از کشور در طی یک عملیات یا درگیری و تزئین با مدال اعزامی نیروهای مسلح ، یک مدال تبلیغاتی (یا روبان) نیاز دارد. این نیاز اصلی ترین تفاوت بین دو سازمان است.
هر دو لژیون آمریکایی و VFW فراتر از این است که فقط جانبازانی باشند که به جانبازان کمک می کنند - از ابتدای کار آنها حمایت مالی ، اجتماعی و عاطفی به اعضای نیروهای مسلح ایالات متحده ، جانبازان ، وابستگان آنها و رهبر بودن. مشارکت جامعه در مناطقی مانند مربیگری گروه های جوانان ، کمک به آشپزخانه های مواد غذایی در جامعه ، و داوطلب شدن در درایوها و سایر افراد داوطلبانه (به عنوان مثال).
